Na 6 maanden gooien we onze manier van reizen over een andere boeg...
Lees en kom meer te weten!
Argentinië, het land van ...
... de mooie steden en dorpjes
In vergelijking met de vorige landen zijn de Argentijnse plaatsjes veel aangenamer, gezelliger en verzorgder om tijd in door te brengen.
Punamarca, vroeger een rustplaats voor de Inca's, nu voor de toeristen, tussen de gekleurde rotswanden
... de gekleurde rotsformaties
Ongetwijfeld het spectaculairste van het noorden: de talloze quebrada's gekleurd in alle kleuren van de regenboog, versierd met kanderlaarvormige cactussen.
Quebrada bij Cafayate
Quebarada bij Punamarca, let op de verschillende kleurschakeringen
... de wijngaarden en olijfbomen
In de provincie mendosa hangt een mediterrane sfeer met de tot de horinzon rijkende wijngaarden en valleien met olijfbomen. Je kan er allerbei boerderijen en bedrijven bezoeken en aan winetasting doen. Veel stellen die rondleidingen echter niet voor. De Argentijnen hebben de neiging om gebakken lucht te verkopen: ze creëren toerisme waar niet veel te zien valt, maken van een mug een olifant, geven weinig waar voor geld.
wijnbodega bij Cafayate
... van Ché Guevara
El Ché heeft een belangrijke rol in Cuba gespeeld maar is Argentijn van oorsprong. We hebben zijn woonhuis bezocht waar hij zijn jeugdjaren heeft doorgebracht en zijne pispot bewonderd. Verder brieven en dagboekuitreksels gelezen die een mooi beeld geven van zijn leven. El Che, een figuur dat al lang dood is maar in Zuid-Amerika nog steeds politiek actief!
Roeland met kleine Ché, twee deugenieten bijeen
... van de hoge prijzen en de lange afstanden
Na Chile, is Argentinië toch wel het tweede duurste land in onze reis. Voorheen betaalden we ongeveer tien dollar (8 euro) voor een tweepersoonkamer met privé-badkamer en soms ook televisie. Hier betalen we 7-8 dollar (5-6 euro) per persoon voor een dormitorio, dat is een slaapzaal a la jeugdherberg met gemeenschappelijk sanitair. En dat is nu niet echt romatisch voor een huwelijksreis...
Qua afstanden waren grote reuzen Peru en Bolivië slechts opwarmertjes. België kan 92 maal in dit gigantische land. Wij doorkruisen hier dagelijks België, en dat is dan nog maar een rustige dag...
... de campings
Terwijl kamperen in de andere landen not done was, is kamperen hier de trent. De Argentijnen zelf zijn avontuurelijke mensen die geregeld kamperen. Wij hebben dus besloten een tentje te kopen en voortaan te kamperem, omdat dit goedkoper is. We verblijven ofwel op een betaalde camping (5-10 dollar), of kiezen voor het wildkamperen. Dat wildkamperen kan op twee manieren: legaal of illegaal. In sommige nationale parken zijn plekken voorzien waar je je tentje mag zetten en een vuurtje mag stoken. Verder is er dan niets voorzien (WC, water). Illegaal wil zeggen dat we ons zelf een plaatsje in de natuur toeeigenen.
De laatste dagen hebben we voornamelijk wildgekampeerd aan rivieren en meren. De was en de plas gebeurd dan allemaal in het natuurlijke water. We hebben lege waterflessen van 5 liter die we regelmatig hervullen. Meer dan de helft van de tijd zijn we bezig met een slaapplaats te zoeken en te organiseren. Koken, wassen, hout sprokelen,... moet natuurlijk ook gebeuren!
Een luchtmatras hebben we ons ook aangeschaft, die is spijtig genoeg al gesneuveld. Made in China, zegt genoeg.
Legaal wildkamperen aan een meertje. Ons tentje is net genoeg voor 2 personen om in te slapen, zonder bagage. Benen strekken is een opgave.
Illegaal wildkamperen aan een rivier. Tip van de reizigers: roet op potten pannen verwijder je best met zand, het beste schuurmiddel. Alleen niet zo goed voor je trouwring!
Het weer wisselt wat af van zon tot regenbuien, maar meestal 's nachts. Hoe zuidelijker we gaan, hoe meer de temperatuur zal dalen. Hopelijk vriezen onze voeten in het puntje van Argentinië er niet af!
... de immigranten en gypsies
Argentinië is heel anders dan het typische Zuid-Amerika land: er is veel Europees en blank bloed aanwezig. Dat uit zich in verschillende dingen. Het gedrag en de gewoonten leunen meer naar Europa toe (bv. hoffelijke in het verkeer). Er zijn meer producten verkrijgbaar (bv. goede kaas). Het klimaat doet ons ook meer dan aan den Belgique denken (4 seizoenen ipv 2). Het landschap heeft veel weg van Zuid-Europa met de wijngaarden, olijfgaarden en graslanden voor vee. Ook uiterlijk hebben ze veel weg van Europeanen, vooral van de Zuid-Europeanen. Dit heeft te maken met het feit dat Argentinië een massale immigratie heeft gekend van Europeanen, vooral van Itlalianen en Spanjaarden, maar ook Duitsers en Engelsen. Indianenbloed komt hier zeer weinig voor. Argentinië is zowat de arme versie van Europa. Ergens wel willen maar niet kunnen... Ze beschouwen zichzelf eerder als Europeanen dan als Zuid-Amerikanen. De stap naar België voor ons zal dus niet meer zo groot zijn.
Argentijnen zijn verder hele relaxte en chillybilly vrije vogels.
... de Andes en de pampa
En het Andesgebergte loopt maar door en door, helemaal tot in het puntje van Argentinië. En daar gaan wij naar toe!
Verder heb je uitgestrekte vlakten met struikgewas en gras als begroeiing. Je kan uren door deze vlaktes rijden zonder ook maar iets van beschaving tegen te komen. Zo hebben wij al vele uren doorgebracht!
Zulke uitgestrekte vlaktes lenen zich natuurlijk enorm tot de landbouw. Je hebt hier veel giga-bedrijven die aan monocultuur doen (maïs, soja). Amerikaanse toestanden.
Het Andesgebergte levert nog steeds mooi foto's op.
De wegen door de onbewoonde pampa zijn loodrecht en reiken tot zo ver je kan zien.
Een typische windmolen van een Argentijnse farm typeert het Argentijnse landschap.
... de steaks en de asado's
Het grootste koeienland ter wereld waar je de biefstukskes ziet ronddartelen op het weiland. Wij eten hier regelmatig grote lappen koeienvlees, zoals je ze een België niet kan krijgen. Een portie van 1 kg voor twee man dagelijks is niet overdreven. De kilokes vliegen er dus weer aan, geen probleem!
Op alle campings zijn BBQ's voorzien. We kunnen het dus perfect zonder gasvuurtje stellen. In het wild maken we gewoon een houtvuur. Elke dag koken we dus op hout. Roeland gaat regelmatig hout sprokelen met zijn manchete (groot jungle mes), een van zijn favouriete activiteiten. Een eigen rooster hebben we niet dus gebruiken we een luchtrooster van een oude auto die we ergens gevonden hebben. Zo is het met alles wat creatief zijn. We hebben zelf een houten lepel gemaakt en stoeltjes voor op te zitten. Tegenwoordig hebben we ook een kookpotje voor patatjes of spaghetti te bereiden.
Roeland bereidt een lapke vlees op den BBQ.
Af en toe wat afwisselen: zelfgemaakte brochettes zijn ook heel lekker.
... de paarden en de gaucho's (cowboys)
Argentinië is een echt paardenland. Gaucho's in traditionele klederdracht drijven de koeien samen te paard. De westernfilms, maar dan in't echt!
Zelf hebben we een dagrit gemaakt in de bergen. Natuurlijk megastijf de volgende dag.
Gaucho Roeland met zijn zelfgemaakt zweepke.
... de routa 40
Een tent met de rugzak meesleuren is natuurlijk niet handig. Oplossing: we hebben voor anderhalve maand een auto gehuurd om heel Argeninië te doorkruisen (en terug). Er zal geen plekje aan ons ontsnappen! Natuurlijk een serieuze investering, maar het werpt z'n vruchten af. We kunnen makkelijk kleine plaatsen opzoeken, hoeven geen tours te betalen, komen ook buiten de grote steden en kunnen op een eigen ritme reizen. Met de bussen gaat dit zomaar niet! Bovendien zijn ook de bussen hier erg duur. Nu kunnen we makkelijk op zoek gaan naar kampeerplaatsen buiten het centrum.
We volgen momenteel de wereldberoemde routa 40 ( de route 66 van Argentinië), die ook Ché Guevara op zijne motor heeft aangedaan. 50 procent is wel zonder asfalt, dus dat is geen eitje. Tot hiertoe nog geen platte banden of zonder naft gevallen! Langs die route komen we veel toffe en minder toffe beesjes tegen: koeien, paarden, geiten, ezels, struisvogels, vogelspinnen,... al dan niet plat gereden.
Ons autootje, brandnew. Die vetzakken van dat verhuurbedrijf geven ons natuurlijk ne witte, zodat ze achteraf makkelijk de beschadigingen kunnen vaststellen.
Let op de mooi regenboog, helemaal rond was die!
Dit beesje (vogelspin) is nipt aan onze linkervoorband ontsnapt.
Het allombekende bord van de routa 40. Deze route is een avontuur op zich. We rijden btw af en toe verkeerd, de wegbewijzering is hier niet vergelijkbaar met België, het land van de verkeersborden.
Zeer zeldzaam, maar toch kunnen spotten, gewoon langs de kant van de weg: een struisvogel
... de oude krellen
We zijn hier al ongelooflijk veel oude auto's tegengekomen, in alle maten, kleuren en staten. Je zou er een prachtig kwartetspel mee kunnen samenstellen. Ook heel veel geitjes. Dat maakt onze rit weer heel spanned. Wij hebben immers de gewoonte om elkaar een mot te verkopen wanneer een geit passeert, om ter eerste. Roeland staat aan de leiding, maar het wordt een spannende strijd. Twee keer voor dezelfde geit slaan betekent vrije slag.
Zelf hebben we ook een tijdje erover gedacht een auto aan te kopen voor onze roadtrip, en in Buenos Aires terug te verkopen. We hadden er zelfs ne geschikte gespot. Een oude ford met een bak vanachter (hoog en overdekt) dat we dan als slaapruimte zouden kunnen gebruiken. Papierenwerk is hier jammer genoeg nog erger dan in België, en het zou ons dus veel tijd gekost hebben als we dit hadden willen realiseren. We zijn dus toch maar voor de huurauto gegaan, mechanisch ook beter betrouwbaar dan nen ouden bak. En we genieten gewoon van de wrakken die we op onze weg tegenkomen.
De rustplaats voor de roestbakken die het echt niet meer trekken.
... de maté
Bij het bekijken van het filmpje hebben sommigen van jullie misschien een onbekend voorwerp ondekt hebben in Roeland zijn hand. Dat noemen ze hier in Argentinië een maté. Dat is een potje dat gevuld wordt met kruiden en warm (geen kokend!) water, en verder wat je maar wil (suiker, koffie, thee,...). Met een metalen pijpje zuig je het water weg. De argentijnen lopen de ganse dag met hun maté rond eraan te lurken. Verder hebben ze ook een thermos op zak die hen van warm water voorziet.
Wij zouden ons niet volledig in de Argentijnse cultuur onderdompelen als we hier niet aan mee zouden doen. We hebben dus allebei onze eigen maté en lurken vrolijk met de Argentijnen mee.
Ontbijttafeltje met maté, getoast brood op het houtvuur, eindelijk goede kaas en een vaasje met bloemetjes om de boel op de vrolijken.
... van de aardbevingen
De tragedie van de aardbeving in Chili heeft ook het buurland niet ongemoeid gelaten. Wij zaten weliswaar niet in Chili, maar wel ter hoogte van het epicentrum maar dan aan de andere kant van de grens. De aardbeving zelf hebben we niet echt bewust meegemaakt, we zaten op die moment waarschijnelijk in de auto. Vermits de routa 40 zo hobbelig is, dachten we waarschijnelijk dat de trilllingen aan het wegdek te wijten waren. Het stadje waar we aankwamen na deze hobbelige rit, had net een aardbeving meegemaakt. In Argeninië was er wat schade aan bepaalde wegen, verder niet veel bijzonders, gelukkig.
Een paar nachten later hebben we wel bewust een aardschok meegemaakt. We lagen te slapen in ons tentje aan een meer (verder geen ziel te bekennen --> wildkamperen). Roeland voelde van ver een trilling afkomen en maakte Amber wakker. We voelden de trilling voortbewegen, onder ons heen door komen, en vervolgens terug verwijderen. Het meer had plots hevige gevolgen. Een speciale, een beetje griezelige, ervaring!
Chance dat Chili te duur voor ons was, anders hadden wij waarschijnelijk dichtbij het epicentrum gezeten (dat stond immers op de reisplanning ten tijde van de aardbeving). Onze vrienden den Tsjech en den Zwitser waren er net op tijd weg!
... van Stella ArtoisVerkrijgbaar in elke winkel en restaurant, alleen in liter flessen (och ja, als het niet anders kan...). Een liter in de supermarkt kost ongeveer 80 eurocent en op restaurant tussen de 1,2 en 3 euro. Spotgoedkoop dus.
M'n thuis is waar m'n Stella staat, we hoeven dus niet meer naar België te komen?
Intussen bollen we maar verder en verder...
... naar het einde van de wereld toe!
dikke kussen en groetjes uit Esquel, Argentina
Amber en Roeland
Fitz Roy in El Chaltén
Smaragdgroene meren met vers gletsjer water
Deze 5 km lange ijstong glijdt langzaam naar beneden, komt aan in een lager gelegen gebied. Een vreemd object in een bosrijke omgeving waar het +- 10 graden celcius is. 
Puerto Deseado
Logog, San Martin de los Andes
Cuevas de las manos
Even dachten Amber en Roeland dat ze prooi/aas (beide half dood van beklimming naar meer van Fitz Roy) waren van deze zwevende Condor.
Gordeldiertje dat overal tegenaan loopt wegens schild voor de ogen.
Platgereden stinkdiertje langs de weg
Guanaco, te vinden in gans Patagonia
Grijs vosje op het schiereiland van Puerto Madryn
Zeevogels van Puerto Deseado
Zeeleeuwen en Zeeolifanten verspreid over de Patagonische kust
Speciale dolfijnensoort met witte rug. Puerto Deseado.
Pinguïnkolonies komen deze periode broeden langs de Patagonische kust
Grootste Orca van de groep. Zijn rugvin duidt +- de helft aan van zijn totale lengte
Wanneer ze toehappen, dan vliegen de kleine zeeleeuwtjes letterlijk door de lucht. Heel af en toe (3% kans) maakt een Orca een buikschuiver op het strand om zo gemakkelijker bij de prooien te kunnen.
Weer een dag om nooit te vergeten! 
Eindelijk asfalt! Geen auto's te bekennen, kilometers lang.
