van puur naar dure natuur

We zijn terug helemaal gezond en wel! Perfecte stoelgang en een aangename lichaamstemperatuur van 36 graden. Onze darmen hebben zichzelf hersteld en kunnen nu met andere woorden wat meer aan. Gelukkig maar, het eten kan hier verrukkelijk lekker zijn!

Ondertussen zijn we al dichter bij Argentinie, we naderen de grens van Centraal- en Zuid Amerika. We zijn in Puerto Viejo, Costa Rica, op 2 uur rijden van de grens van Panama. Morgenvroeg verlaten we Costa Rica, na een verblijfperiode van 8 dagen. Een blitse doortocht door een klein landje dat veel verschillende bezienswaardigheden te bieden heeft. De rede dat we er snel doortrekken is het hoge prijskaartje. Zeer veel ongelooflijk mooie natuur, maar duur!

Maar eerst onze laatste week in Nicaragua...

Isla Ometeppe, Nicaragua

Lago de Nicaragua, het grootste zoetwatermeer van Centraal Amerika, je kan er niet omheen. In het meer liggen verschillende eilanden, waaronder Eiland Ometeppe, het grootste zoetwatermeer-eiland ter wereld. Je kan het van overal zien liggen, omwille van de twee vulkanen die het eiland vormen. Een zeer mooi eiland met echte pure natuur. Er zijn enkele bussen waarmee je op het eiland kan rondreizen. Via een lange busreis over onverharde wegen kwamen we aan in Finca Zopilote, een ecologisch vakantieverblijf (aanrader van Adje). Een vader en zoon uit Italie runnen er een Finca met verschillende Cabañas (strohutten). Ze bakken er zelf brood, en maken choco en confituur. Je kan er koken en al het fruit is gratis.

Isla Ometeppe en haar twee vulkanen

Het domein wordt overheerst door een overweldige natuur. De verscheidenheid aan planten en dieren is haast niet te tellen. De verschillende hutten zie je pas staan als je er op 2 meter van staat. Voordurend flapperen en wapperen er vlinders om de oren, duizenden! Een van de vier dagen dat we er verbleven hebben we gespendeerd aan vlindersspotten.

Cabaña

Op een decor als dit is het heerlijk om paard te rijden, wat trouwens het vervoermiddel van de meeste plaatselijke inwoners is. Al moet het paard er tegenwoordig wel wat aandeel inboeten aan de crossmotors. Op vlak van snelheid winnen de crossers, maar niet op vlak van genieten van de omgeving. Galoperen over de stranden van het meer, gewoonweg de max. Stijve benen en billen was een deugddoend gevolg.

San Juan Del Sur, Nicaragua

San Juan, een dorpje aan de Pacifische kust, was de laatste bestemming van Nicaragua. We hebben een overnachtingsplaats gevonden bij Carlito, een jonge leerkracht die de extra ruimte in zijn huisje goedkoop verhuurt aan backpackers. 3,70 euro voor een kamer van twee personen, een nette keuken, gezamelijke douche, wc en tv. Éen van de betere deals tot nu toe. San juan staat bekend om zijn surfbare golven en mooie zonsondergangen...

Het stijfzijn was nog niet helemaal uit de benen, of we gingen al voor de volgende sport. Golfsurfen! We zijn beide echte groentjes wat surfen betreft en begonnen de dag met 2 lesuren. Eerst op het strand, daarna op de golven. Op het strand ok, maar op (eigenlijk meer tussen, onder ervoor of er middenin) de golven zelf...hm. Het is een constante strijd tegen de golven, telkens trachten het hoofd boven water te houden en je plank hierbij niet verliezen. Als je dan eindelijk goed ligt sleurt de golf je mee en word je machteloos naar de branding afgevoerd, waar je dan te pletter stort met je gezicht in het zand.

Flap The Surferboy

Ossen worden in Nicaragua nog regelmatig ingeschakeld voor landbouwacticiteit.

Na één maand en een week hebben we dan eindelijk Nicaragua achter ons gelaten. Een gezellig landje met nog veel ongerepte en voor iedereen beschikbare natuur. Het toerisme moet hier nog op gang komen, waardoor er geen torenhoge prijzen worden aangerekend. De mensen zien je niet als een wandelend dollarbriefje, waardoor de ware vriendelijkheid en interesse van de plaatselijke mensen duidelijk zichtbaar is. Ondanks het ziek zijn, een weekje regen op de Corn Islands, verlaten we Nicaragua met zeer goed gevoel. Puur!

Costa RicaaAAH!

Groter kan het verschil tussen twee buurlanden haast niet zijn, als het verschil tussen Nicaragua en Costa Rica. Alle prijzen zijn dubbel zo hoog. Accommodatie en weginfrastructuur is in veel nieuwere en betere staat. Costa Rica is een redelijk welvarend land ten opzichte van de andere landen in Centraal Amerika. Ook het toerisme is overgeorganiseerd, en iedereen lijkt er in mee te draaien. Je stapt nog maar uit een bus of je wordt al overrompeld door aasgieren die je met alle moeite van de wereld hun hotel willen binnentrekken. We reizen hier ook in laagseizoen, waardoor er ook meer 'hongerige toeristengieren' op de loer liggen. Ook al is er een overaanbod aan bedden voor reizigers, de preizen gaan moeilijk naar beneden. Ze kennen hier duidelijk veel beter de kneepjes van het vak.

Costa Rica heeft wel een uiterst mooi aanbod wat natuurparken betreft. Mooie nevelwouden met watervallen en een rijke fauna en flora. Maar ook hier moeten we zeggen dat de hoge inkomprijzen wel wringen. Costa Rica lijkt wel een land enkel voor rijke backpackers met een hoog dagbudget en een korte reisperiode. We horen vaak van andere backpackers dat Costa Rica op 'sneltempo' wordt gedaan.

Het berglandschap van Costa Rica

Actiefste vulkaan van Centraal Amerika; Arenal

De waterval van Fortuna

Monteverde, Costa Rica

Nevelwoud van bovenuit gezien

Nevelwoud binnenuit gezien

Cahuita aan de Caraibische kust, Costa Rica

In Cahuita is een nationaal natuurpark waarvan de inkomprijs een vrijwillige bijdrage is. Niet alleen daarom, maar ook omdat er veel diersoorten vallen te spotten en veel stranden heeft, vonden we het de moeite waard om het te bezoeken. We hebben er dan ook twee dagen voor genomen. De eerste dag zijn we het park gaan verkennen in de late voormiddag tot het donker werd. De tweede dag stonden we om zes uur al aan de inkom, ver voor de andere toeristen. Aan al de sporen van wilde dieren te zien waren duidelijk de eersten. We hoorden enkel de vogels fluiten, de krekels tjiepren, de apen brullen en de golven razen. Nog geen luide toeristen, dat moest zeker veel gaan opleveren wat betreft dieren spotten...

Een vrouwtjes Amber die de monding van een rivier oversteekt

Aapjes in de bomen

Een luiaard, een hangmat op z'n eigen

Een echte birdwatcher!

Een nieuwsgierig wasbeertje

Een Iguana
Zeevogels
Pijlstaartrog

Aangestrandde koraal, verboden mee te nemen!
Vogel met lange snavel?

... en nog veel meer.

Dat was het vanuit Centraal Amerika. Het volgend verslag zal vanuit Colombia, Zuid Amerika komen. Ondertussen maken we nog een doortocht door Panama. Tot dan!

Veel liefs en knuffels !

Amber en Roeland