CCC CafeCocaineColombia

Geloof niets van de geruchten over Colombia. We hadden al van andere reizigers vernomen dat Colombia zeker de moeite was, maar het heeft onze verwachtingen geweldig overtroffen. Colombia is eerst en vooral zeer veilig. Veiliger dan de meeste andere landen die we hebben gezien. De natuur is adembenemend. De mensen zijn gigantisch gastvrij. Het land is bovendien verrassend modern en goed voorzien wat betreft infrastructuur. Een aanrader.

We staan een beetje achter op ons blogschema. Daarom gaan we deze keer uit van het motto:

BEELDEN ZEGGEN GENOEG

VRAGEN STELLEN MAG, GRAAG ZELFS

Cartagena ; de bloemen vloeien weelderig van de koloniale balkons.

Colombia, het land van de koffie; begin de dag met een tinto.

Nationaal park Tayrona; op zoek naar een verlaten stad. Afzien voor Amber.

Bewoners van Tayrona.

Het bootbemanning houdt stand, ook op het land.

Sierra Nevada de Santa Martha: muilezels als enige transportmiddel.

Door rode modder en regen ploeteren. De schoenen van Roeland hebben de trip niet overleefd.

Cocaïneland.

Bezoek aan een illegale cocaïnefabriek... stiekem.

... verborgen in het onherbergzame landschap.

Plaatselijke indianenbevolking leeft primitief en afgelegen in de bergen.

Mythisch.

Santa Fe; oneindig lange hangbrug.

Geen belwaarde? Pleeg een telefoontje op straat bij deze dames.

Manizales; koffieland.

Koffieplant. Enkel de rode en gele brengen kwaliteitskoffie voort.

Samen met Pedro, den Tjech, nog steeds op stap.

In Colombia vindt je enkel 'basurakoffie' in de winkerekken, kwaliteitsbonen gaan naar de westerse landen.

Salento; de gekleurde deuren zijn hun handelsmerk.

Willyjeep als openbaar vervoer in Salento.

Valle de Cocora; is deze brug wel betrouwbaar?

Waxpalmen. De hoogste palmbomen ter wereld.

Verzopen kieken op wandel.

Tot 60 m hoog. Zoek Roeland...

De palmbomen worden omgeven door een fluwelen grastapijtje.

Man in de straat.

Silvia: Deze kleurrijke indianen vind je enkel daar terug.

Na de marktdag is het proppen in de jeeps om naar huis te geraken.

De indianen wonen in kleine dorpjes tussen de torenhoge bergen.

Ze leven van de verkoop van hun aardappelen en bosajuin geteeld op de steile bergwanden.

En van de verkoop van klaprozen.

Kleurrijke bussen brengen je naar de indianendorpjes.

Jongens hebben 2 jaar dienstplicht. Vele dagen echter niet op. Soldaten plukken jongeren van straat om hen te recruteren. Het leger is zeer alomtegenwoordig in Colombia.

San Augustin; eeuwenoude beelden verscholen in de bergen.

Fluopopcorn; ze kunnen het toch niet laten...

Ook de kerstsfeer steekt hier de kop op. Wel wat raar in deze omgeving.

We zijn ondertussen als twee weken in Ecuador en blijven hier nog een weekje. Het volgende verslag zal dus al zeer snel volgen.

De kogel is door de kerk, onze definitieve terugvlucht ligt vast. We vertrekken in Argentinie op 13 april en komen in Belgie aan op 15 april om 8u05. We zullen in totaal dan 8,5 maanden onderweg zijn geweest.

Veel dikke kussen uit Ecuador

Amber en Roeland